lunes, 23 de febrero de 2009

Tierra de Nadie

Tierra de Nadie, 175 m, 6c, Roca dels Arcs, Vilanova de Meià

El sábado por la mañana, tarde para variar, llegamos a Vilanova para encontrarnos con unos amigos que hacía ya tiempo que no veíamos. Ya nos vale estar tanto tiempo sin ir a un roco!
El caso es que para cuando llegamos, todos ya iban hacia la pared, y nosotros aún no sabíamos ni qué escalar. Al final nos decidimos por repetir Tierra de Nadie. Los dos ya la habíamos escalado, pero por separado, y además no nos acordábamos casi de la vía, Dani pk hacía muchos años q la había escalado, y yo, pk cuando subí, me arrastré de mala manera, así que cada uno tenía su objetivo, el mío, hacerla dignamente y Dani encadenar. Los dos cumplimos! :-)
Vía equipada con parabolts. Nosotros fuimos con cuerda simple y una docena de cintas. Vía pilosa y desplomada.
Os aconsejo la rese de onaclimb, pk la de libro está un poco a la baja en cuanto a grado.
L1, 20m, V. Largo corto y pulidillo, además de poco chapado, suerte q hay un clavo salvador entre la última chapa y la reunión. Seguro que no es tan difícil como me pareció, creo q me lié, de todos modos un poco raro sí que es. En el libro pone IV+ pero a mi me pareció V+, bueno, es lo de siempre con el grado, subjetivo.

Llegando a la primera reu
En la Rampas invertidas, estaba la cordada Juan - King Africa :-))) L2, 6b, 30m. El grado está concentrado en las 3 primeras chapas. Desploma bastante y hay una remada en un bidedo de izq de media falange q tela (y en el libro le dan 6a!), además de que me pilló en frío. Pero bueno, una vez pasado este paso, chapas, y ya es aguantarle.


Salida del L2
L3, 6b/c, 30m. Aquí ya no hay tregua con el desplome. Bufff te pone los antebrazos finos. Es la roca típica de Vilanova con rayas horizontales. El grado diría que viene dado por unos pasos de planos y presas más pequeñas en desplome. Toca apretar de nuevo. Eso sí, está bien chapado.

Salida del L3L4, 6a, 25m. Empieza con una barriga tmb típica de la pared, de esas q no te ves los pies. Apretón (paso de bloque) y después ya buen canto. En el libro le ponen V+, pero para mi el paso bruto de salir de la reunión es 6a.
L5, 6b/+, 35m. De nuevo desplome con canto bueno y algunos romos. Cuando ya has hecho todo el desplome y ya vas petado te piensas que ya estás, pero no!. El grado está en una placa q tienes q remontar de 2 cantos planos. Eso sí, no es obligado, puedes hacer un Ao y te saltas el paso.

Salida del L5 L6, V+, 35m. Es un largo raro raro. Las chapas alejan, no es fácil y hay una trave a la izq con roca un poco regular. Vamos un largo de esos que como vayas confiado es fácil pillar, así que mejor ir con la calma. Después de haber disfrutado y apretado a gusto en roca franca, durante toda la vía, esté largo nos dejó con un poco mal sabor de boca.

6 comentarios:

Mingo dijo...

Pensava que t'havies pres unes vacances o simplement que estaves mandrós d'escriure, no estem acostumats tan de temps sense piades vostres. Felicitats per la via ben feta i content de tornar-vos a llegir.
Salut

Historias de montaña dijo...

¡Vaya vías cañeras Lai!

Enhorabuena! ;)

Besos!

Lai dijo...
Este comentario ha sido eliminado por el autor.
Lai dijo...

Mingo, doncs la veritat una mica de tot. Des de q va començar l'any estem molt friquis, hem anat a Albarracín, Can Boquet i a fer esportiva a molts llocs.
Tmb aquests dies q ha fet, de vent i fred ho han afavorit. I per altra banda m'he tornat cada cop més mandrosa i amb menys temps, potser desencantada amb el blog i no sé... diversos motius, ja veurem com acaba això del blog.
I Vlady! uff ya ves q petada de antebrazos! mmm este finde nos vamos a ir a hacer plaquitas fáciles! :-) q ya toca!

Raquel dijo...

Felicitats pel compliment d'objectius!!!
Jo tinc molt bon record d'aquesta via... va ser un bon repte per als tres de la cordada!!

Lai dijo...

Gràcies!! estic contenta pk fa un any i mig no podia ni escalar, i no m'hagués pensat q a dia d'avui podria partir-me la via amb el dani, així q feliç i amb agulletes! :-) x mi tmb ha estat un repte!